3. Το πιο υπέρογκο πλάσμα του κόσμου

Ήταν απλωμένος σαν αστερίας μπρούμητα στο κρεβάτι του. Ο ανεμιστήρας στο ταβάνι κόντευε να απογειωθεί, αλλά παρόλο που ο κώλος του κρύωνε, καθώς το απαλό αεράκι του χάιδευε τις άσπρες τρίχες τις κωλοχαράδρας του, τα κρεμαστά γέρικα βυζιά του έλιωναν σα βούτηρο, κολλημένα στο υγρό και βρομερό σεντόνι. Τι γαμώζεστα είναι αυτή.

Δώδεκα η ώρα.

Τα ποσοστά θνησιμότητας στους γέρους το καλοκαίρι θυμίζουν τους λουκουμάδες τις γιαγιάς Κοκός. Φουσκωμένοι και γεμάτοι θάνατο. Στα τελευταία της τα είχε χάσει, και τη φορά που μπέρδεψε τη μερέντα με το γράσο μηχανής του Μπαρμπαμιχάλη τέσσερις άνθρωποι πεθάναν, συμπεριλαμβανομένων του Μπαρμπαμιχάλη, της γιαγιάς Κοκός, του ταχυδρόμου και του παπά της ενορίας παπά-Λάζαρου, που μεγάλη εβδομάδα σίγουρα δεν έπρεπε να τρώει λουκουμάδες και σίγουρα κανείς δεν περίμενε να αναστηθεί το Σάββατο.

Δώδεκα και μισή.

Το γενικό πρωτόκολο διαβίωσης του ηλικιωμένου συνιστά πολύ πρωινό ξύπνημα προκειμένου ο γέρος να προλάβει τη ζωή. Αν και πολλές φορές, ένα απλό ξύπνημα είναι αυτο που έχει πραγματικά σημασία.Παρόλ' αυτά ο Μήτσος, καθώς και ο απέναντι γερόβλακας είναι άνθρωποι που δρούνε τη νύχτα, και τα σημάδια του μένους τους ξεσκεπάζονται μόνο μετά τις πρώτες πρωινές ηλιαχτίδες. Διάσημα περιοδικά, όπως το αγγλικό I'm Old and I'm Not Happy About It, τους έχουν χαρακτηρίσει ώς: ιδιοφυείς, ημίτρελοι μπάσταρδοι και επικείμενη απειλή για τα μύδια, τα δαμάσκινα χωρίς κουκούτσι, το Δημητράκη και τέσσερα άλλα πράγματα. (genius, half-looney bastards and an impending doom to mussels, prunes without pit, little Dimitri and four other things)

Με τα πολλά σηκωσε τα θλιβερά κωλομάγουλά του απ' το σεντόνι, έβαλε την μπορντό ρόμπα του, την καλοκαιρινή εκείνη με το γόνατο απ' έξω, το οποίο ήταν μισοκαλυμένο από την μακριά γκρί κάλτσα του, και έσυρε την πέτσα του μέχρι το κουδούνι του Τάσου.

Το κουδούνι του Τάσου.

 Ένας τόσο έξυπνός και συνάμα τόσο τραγικός μηχανισμός. Ο Λάκης, το καναρίνι του Τάσου, απεβίωσε μια δευτέρα σαν και τη σημερινή 2 χρόνια πριν. Ο Τάσος σε μία απεγνωσμένη προσπάθεια να ξεπεράσει το χαμό του και έχοντας ηχογραφημένο ένα ηχητικό σάμπλ του Λάκη, επισκέφτηκε τον παλιό του φίλο Χρήστο, ο οποίος είναι σκουρόχρωμος από την Αφρική και μπορεί να βρεί λύση στα προβλήματά σου σε 48 ώρες. Έτσι ο μεγάλος σαμάνος Χρήστος κάλεσε την ψυχή του Λάκη από τη Βαλχάλα και παγίδευσε τη φωνή του σε ένα κουδούνι.

Το κουδούνι του Τάσου.

Το πάτησε. Ο Λάκης τιτίβισε. Άνοιξε η πόρτα.

“Τσάι;” είπε η πλούσια κάτασπρη χαίτη του Τάσου κάτω απ τη σκοτεινή είσοδο του χόλ Χαμήλωσε τα γυαλία στη μύτη του και κοίταξε το Μήτσο στα μάτια.

“Φράπα.” απάντησε ο καλεσμένος.

“Πέρασε.”

Και ο αλλόγερος πέρασε.